Το άρθρο αποτελεί σχηματική παρουσίαση της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας κατά την περίοδο 1974-1985, η οποία ορίζεται ως περίοδος επαναπροσανατολισμού αλλά όχι ριζικών αναθεωρήσεων. Προτείνεται η περιοδολόγηση 1974-1981 (επαναπροσδιορισμού της σύνθεσης των διεθνών ερεισμάτων της χώρας, αναζήτησης πλέον λειτουργικών σχέσεων με το διεθνές περιβάλλον) και 1981-1985 (ενεργού συμμετοχής στο διεθνές σύστημα). Υποστηρίζεται ότι παρά τις πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, κυβερνώντα κόμματα κατά την εν λόγω περίοδο, η εξωτερική πολιτική της χώρας χαρακτηρίζεται τόσο από συνέχεια όσο και από συνοχή.