Το άρθρο αναδεικνύει την προσπάθεια της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή να αντιμετωπίσει και να περιορίσει την άνοδο της Αριστεράς μετά τις εκλογές του 1958, όταν η ΕΔΑ αναδείχθηκε σε αξιωματική αντιπολίτευση. Με αναφορές στην αντίδραση των Ανακτόρων, του Στρατού και των ΗΠΑ, η μελέτη περιγράφει τις πρωτοβουλίες που αναλήφθηκαν από ένα δίκτυο κρατικών και παρακρατικών παραγόντων με αποκορύφωμα τις εκλογές του Οκτωβρίου του 1961.