Ο αρθρογράφος, γιος πολιτικού πρόσφυγα, με μια αυτο-ανθρωπολογική προσέγγιση επισημαίνει τις διαφορές μεταξύ των «οικογενειακών κοινοτήτων μνήμης» και της μνήμης που επιχειρούν να διαμορφώσουν επίσημοι φορείς. Κάνοντας χρήση εθνογραφικών εργαλείων επισημαίνει τα ζητήματα αντικειμενικότητας που προκύπτουν μεταξύ της «μνήμης από κάτω» σε σχέση με τη μνήμη που αναδύεται από τη μελέτη των επίσημων αρχείων.