Το βιβλίο αναφέρεται στη ζωή των Ελλήνων που έφθασαν, μετά το 1916, στην πόλη του Zgorzelec(στη γερμανική γλώσσα: Görlitz), πόλη στη δυτική Πολωνία, όπου το 1916 - 1919, 6.500-7000 Έλληνες στρατιώτες εγκαταστάθηκαν σε στρατόπεδο ομήρων του Görlitz. Εκεί αργότερα, έφθασε ο μεγαλύτερος αριθμός Ελλήνων πολιτικών προσφύγων. Περιγράφονται, μεταξύ άλλων, οι συνθήκες διαβίωσης των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων που έφθασαν μεταπολεμικά, η στάση των Πολωνών έναντι της ελληνικής κοινότητας και οι κοινοί δεσμοί που αναπτύχθηκαν μεταξύ των Πολωνών και των Ελλήνων κατοίκων της πόλης.