Ο συγγραφέας εξετάζει τη σχέση κράτους και εκκλησίας, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, υπογραμμίζοντας τις αλλαγές που επήλθαν, για παράδειγμα με την ενθρόνιση του αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και τη τοποθέτηση μητροπολιτών από τον κύκλο της χριστιανικής οργάνωσης «Ζωή». Η διεθνής απομόνωση της ελληνικής εκκλησίας και οι «δικτατορικές» ενέργειες του Ιερώνυμου για την αντιμετώπιση της εσωτερικής αντιπολίτευσης είναι δύο άλλα θέματα που απασχολούν τον συγγραφέα.